Uzun süren galibiyet hasretinden sonra  geçtiğimiz hafta  Denizlispor‘u yendik.

İçimizde gümbür gümbür çalan mehter marşları eşliğinde,

Yeni zaferlerin hayali peşisıra yola revan olduk.

İçimizdeki Malkoçoğlu, Fatih’in Fedaisi uyandı.

Neredeyse kale burçlarına dayandık.

***

Sakın ola ki yapılan mücadeleyi hafife aldığımız düşünülmesin. Saygımız var.

Ancak, Denizlispor galibiyetine rağmen,

25. Hafta sonunda lider Adanaspor‘dan 11, ikinci Karabükspor‘dan 8 puan gerideydik.

Buna rağmen Play-Off yarışından kopmadık.

***

Gelelim düne.

Maç öncesi verilere bakalım.

Şanlıurfaspor, Balıkesirspor karşısına kart cezalısı üç as stoperinden mahrum çıkmış.

Kubilay ve Halil Çolak da sakatlıktan dolayı mecburen rehabilitasyona çekilmiş.

Makhtar, belki de hayatında ilk kez Zeefuik gibi bir potansiyel tehlikeye rağmen stoper mevkiinde görev almış.

Buna rağmen ilk 45 dakikayı neredeyse rakip ceza sahasına giremeden çöpe atmışız.

Dikkat buyurunuz.

Kubilay da dahil, rakibin oynatabileceği çöpten bir stoperi bile yok.

Üstelik kadrosunda stoper oynatabileceği özellikte hiç bir oyuncusu da yok.

Hal böyleyken,

İlk yarıda  orta saha mücadelesine razı olup, neredeyse sıfır pozisyonla soyunma odasına gitmişiz.

Hatta rakibe 2 net pozisyon vermişiz.

***

“Yiğidi öldür hakkını ver” demişler ya, Tugay‘ın hakkını da verelim.

Böylesine ketenpereye düşmüş takımını mükemmel bir planlamayla sahaya sürdü.

Top Balıkesirspor‘dayken inanılmaz bir presle özellikle 2. bölgeyi domine ettiler.

İkili mücadelelerin neredeyse tamamını kazandılar.

Kazandıkları topları yüksek pas isabetiyle çok olumlu kullandılar.

Var olabilecek en küçük bir tehlikeyi bile 2. bölgede bloke edip, çakma stoperlerinin yükünü hafiflettiler.

Edinho ve Lualua ile Balıkesirspor defansının arkasına sızarak çok net ve kolay pozisyonlar yakaladılar.

Kısacası, ilk yarıdaki oyun kontrolünün tamamını ellerinde tutarak güvenle soyunma odasına gittiler.

***

Reha hoca ilk yarıda rakibin bu pozitif görüntüsünü sadece seyretti.

Lualua ve Edinho korkusuyla defansının geriye kaçarak oynamasına,

Gülle gibi 18 üzerinde çakılı kalmasına müdahale edemedi. (Belki de kendisi özellikle defansı öne çıkaramadı)

Bu olumsuzluk  bloklar arasındaki mesafenin uzamasına yol açtı.

Defans ile forvet arasındaki uzaklık inanılmaz boyutlara ulaştı.

Dolayısıyla bloklar arasındaki iletişim de kayboldu.

Geriden pasla çıkamadığımız gibi,

Uzun toplarla oynama arabeskliği içinde feciat bir 45 dakika geçirdik.

Zeefuik‘i ileride tek başına kaderinin pençesinde mahkum bıraktık.

Stopersiz rakibin özellikle defans bölgesinde göbeğini kaşıyarak oynamasına seyirci kaldık.

Bakınız,

Bir pozisyonda Balıkesirspor ceza sahası içinde kaleye şut atan Amin Askar‘ın,

Defanstan dönen topta geriye yardıma koşarak  Yiğit‘i kendi ceza sahası önünde karşılaması bile, Şanlıurfaspor‘un oyun disiplininin bir göstergesiydi.

İlk yarının berabere sonuçlanması bizim açımızdan Allah’ın bir lütfuydu.

***

İkinci yarıda da bu görüntü sürdü.

Ta ki defansı önde kurup, mesafeleri kısaltana dek.

Yavaş yavaş pozisyonlar bulmaya başladık ama, ne yazık ki bu pozisyonlar karambolden öte geçmedi.

Dikkat buyurunuz,  maç boyunca Şanlıurfaspor‘un çakma stoperleri bir kez bile topa “Daaan” diye vurmadı.

Makhtar başta olmak üzere hep ayağa oynamaya özen gösterdi.

Bu görüntünün acı ama gerçek tercümesi şudur.

İlk iki hayalleri kuran Balıkesirspor, karşısına  stopersiz  çıkan ve küme düşmeme mücadelesi veren bir takıma karşı  5 dakika bile gözle görülür ciddi baskı kuramadı.

Rakibi bunaltamadı, dönen tekerleğine çomak sokamadı.

En önemlisi, oyunun kontrolünü hiç bir şekilde eline alamadı.

Maçın kırılma anı şuydu.

Sevgili hocamız maçın 81. Dakikasında Berat Tosun‘u büyük ihtimalle Kerim Zengin‘le değiştirmek için hazırlık yaptı.

Ancak yine Allahın bir lütfu ki, oyun durmadığı için bu değişiklik gerçekleşmedi.

Akabinde, oyundan çıkması muhtemel Kerim, mükemmel bir gole imza atarak bir anlamda maçı kurtardı.

Berat golden sonra tekrar kulübeye dönerken düşündüm. “Ya bu değişiklik gerçekleşse ve Kerim’in kerameti gerçekleşmese ne olacaktı?”

***

Reha hoca maçtan sonra, “Milli maç arasında  takımla daha iyi çalışma olanağı bulacağım.” dedi.

Elbette bu görüşünde haklı. Kendisine zaman tanımak ve güvenmek zorundayız.

Fakat artık kolay maç kalmadı.

Giresunspor’un,  Kayseri Erciyesspor karşısında 3-0 öndeyken maçı 3-3 bitirmesi bunun en çarpıcı göstergesi.

Reorganize bir takım play-off’a çıkabilir bu mümkündür de,

Başarılı olamaz.

Balıkesirspor geriye kaçarak oynamamalı.

Defansını cesurca önde kurmalı.  Ön liberoları da rakibi önde karşılamalıdır.

Aksi takdirde, iki ön libero ve iki stoperin neredeyse birbirine dolaşarak oynamalarının faturası,

Bundan sonraki maçlarda çok ağır olur.

***

Bir konuyu daha açıklığa kavuşturmak lazım.

15 Mart 2011 tarihinde 25 yaşındayken kaybettiğimiz Erhan Kayar elbette hepimizi üzmüş, kahretmiştir.

Her sene yapılan organizasyonla rahmetli Erhan‘ın anılması da güzel bir davranıştır.

Ancak, Balıkesirspor‘da oynayan ve vefat eden tek futbolcu Erhan Kayar değildir.

Son olarak vefat eden ilk yöneticimiz Ergin Aktan da dahil, Dr.Osman Doğanlarlı, Ahmet Sırrı Yırcalı, Hüseyin Baştuz, Mehmet Tiritoğlu,Münir Yenal, Sabahattin Erdiniz, Hasan Özdamar, Hurşit Kangal, Veli İnanöz, Cemal Kaşarcıoğlu,

Av. Muzaffer Başaran, Kaya Avni Sağlıkçı, Erdoğan Güngören

Eşref Ertonguç, Orhan Çilen, Tango Niyazi, Köfte Nihat, Baba Sefer, Kaleci Muzaffer, İrfan Bölükbaşı, Didi Hasan, Şoför Ahmet, Stad Spikerimiz Ajlan ağabey neden unutuluyor?

Hele hele…

Hayatının baharında kaybettiğimiz.

Vefatından sonra Kaptan Cemal’in Balıkesirspor‘da giydiği formasınıı çerçeveletip tesislere astığı, sonra ne hikmetse bu forması duvardan indirilen rahmetli futbolcumuz ve Balıkesir çocuğu Refik Ünalöz neden unutuluyor?

Sevgili Balıkesirspor yöneticileri.

Refik, aktif futbolcuyken nasıl ve hangi tarihte  öldü? Nereye gömüldü? Mezarı nerede bilen var mı?

Rahmetli’nin cenaze töreninde bulunmuş ve gözyaşı dökmüş birisi olarak elbette sormak hakkım.

Göğsünüzde Refik’in fotoğrafı olan T’shirtleri ne zaman giymeyi düşünüyorsunuz?

Bu yazıyla ilgili forumdaki tartışmaya katılın

Bu yazı 632 kez okundu.